Nakaupo si Zoraida sa tabi ng kanyang asawang agaw-buhay na si Juan.
Hawak-hawak niya ang kamay nito at nararamdaman ni Zoraida
na hindi na magtatagal at babawian na ng buhay ang kanyang asawa.
Juan: Mahal, bago ako mamatay,
mayroon akong gustong ipagtapat sa iyo."
Zoraida: "Mahal, huwag ka ng magsalita at makakasama pa sa iyo."
Juan: "Pero mahal, kailangan talagang malaman mo na..."
Zoraida: "Sssshhhh! Kung ano man 'yon ay hindi na mahalaga, ang
importante ay nasa tabi mo ako sa huling sandali mo
rito sa mundo."
Juan: "Mahal, nais kong ipagtapat sa iyo na pinag-taksilan kita
sana ay patawarin mo ako."
Zoraida: "Alam ko 'yon, kaya nga kita NILASON."
Hawak-hawak niya ang kamay nito at nararamdaman ni Zoraida
na hindi na magtatagal at babawian na ng buhay ang kanyang asawa.
Juan: Mahal, bago ako mamatay,
mayroon akong gustong ipagtapat sa iyo."
Zoraida: "Mahal, huwag ka ng magsalita at makakasama pa sa iyo."
Juan: "Pero mahal, kailangan talagang malaman mo na..."
Zoraida: "Sssshhhh! Kung ano man 'yon ay hindi na mahalaga, ang
importante ay nasa tabi mo ako sa huling sandali mo
rito sa mundo."
Juan: "Mahal, nais kong ipagtapat sa iyo na pinag-taksilan kita
sana ay patawarin mo ako."
Zoraida: "Alam ko 'yon, kaya nga kita NILASON."